Szkoła Podstawowa im. K. K. Baczyńskiego w Zebrzydowicach

A oto wiersze młodych adeptów pióra:

Nierozłączny Kompan

Mroczny pasażer ze mną jedzie,

siedzi obok, choć tyle pustych siedzeń,

zagubiony jak słowa w eterze.

Ciągnie się ta podróż w nieznane

wraz z tym nierozłącznym kompanem.

Co się stało miesiące temu,

zostało w pamięci na zawsze,

strata boli tak, że nie ukoi nic,

pustka w sercu ogromna

wraz z jego odejściem,

każdego poranka i wieczoru

siewca humoru od miesięcy dwóch

krąży tam jak motyl wolny i spokojny

                                                                                            [Szymon Piotrowski 6d]

Krzysztof Kamil Baczyński

Urodził się w Warszawie

poeta o wielkiej sławie.

Choć w dzieciństwie moc chorował,

literaturą się zajmował.

Używał pseudonimu Emil

choć naprawdę- Krzysztof Kamil.

Do szkoły swej nie miał weny,

więc wciąż słabe miał oceny.

Kiedy wojna wybuchła,

studia mu przerwała.

Marzył o karierze grafika,

małżeństwa też nie unikał.

Starszy strzelec w batalionie,

który „Zośka” się zowie.

Uczestniczył w powstaniu warszawskim

ten nasz poeta o sercu bohaterskim.

Poległ na posterunku w pałacu

polski poeta, brylant wszech czasów.

                                                                                     [Julia Kawik 7a]

Lato

Lato 44 barykady

widzę ludzi idących na śmierć

na niebie zamiast białych gołębi

sznur niemieckich samolotów

w oddali słychać płacz dziecka

bezsilność i strach ogarniają

przeszywają serce małego powstańca

Warszawo moja

tyle w tobie bólu i poniżenia

                                                                 [Katarzyna Majer 6d]

Przyjaźń

Przyjaźń jest tak jak miłość

czyli warta dobrego wyczucia

a niektórzy chcą jej w szkołach nauczać

jednak każdy z nas jest inny

do przyjaźni różne drogi wieść powinny

                                                                                  [Kamil Małysz 6d]

Polska

Polska, ma ojczyzna, miejsce narodzenia.

Miejsce mego spoczynku, mego odnowienia.

Gdzie mama od małego miłością pałała,

Za popełnione błędy ukarać musiała.

Tu się wychowywałem, tu młodość spędziłem,

Między pięknymi uliczkami na spacery chodziłem.

Wraz z kochaną babcią, która historii uczyła,

Z popełnionymi przez kraj błędami się nie kryła.

Gdy pod zaborami była, brak niepodległości,

Gdy musiała znosić te wszystkie okropności,

Ale teraz jest wolna, można normalnie żyć.

Bycia, że jest się Polakiem, nie trzeba kryć.

Dlatego nawołuję, mówię z wszystkich stron.

Krzyczmy głośno: Polska! Bijmy mocno w dzwon.

Oznajmiajmy razem, we wspólnej radości.

Do każdego człowieka, o polskiej piękności.

                                                                                              [Jakub Kwolek 7a]

Czekam

Czekam na wiosnę

na powrót do szkoły

na niebo błękitne

i promyk wesoły.

Czekam jak więzień

w rodzinnym domu

od rana z laptopem

i zajęć od gromu.

Czekam by wyjść,

choć w głowie pokusa.

Życie ucieka nam

w cieniu wirusa.

Covid zabrał

moich znajomych,

zamknął boiska,

baseny i szkoły.

Żyjemy jak zombie,

więźniowie bez woli

od tych zakazów

głowa już boli.

Czekam na wiosnę

może coś zmieni,

swym pięknem zdmuchnie

wirusa z tej ziemi…

                                                 [Aleksander Szuścik 7a]

Chmurka

Chmurka zawsze skulona,

na niebie często schroniona,

a przy niej pełno gwiazd.

Bohater malutki jak mleczko bielutki,

na psikusy jest gotowy,

zawsze na zabawę ma czas.

Nie śpieszy jej się choć lubi biegać,

księżyc w nocy każe jej iść spać,

ona nie chce woli biegać i skakać a rano będzie płakać.

Chmurka płacze i kapie,

a na polu deszcz chlapie,

kalosze trzeba zakładać aby z wodą sobie pogadać.

                                                                                                              [Julia Mordel 5a]

***

Poeta- żołnierz

Brylant, którym strzelano do wroga

Krzysztof mu było na imię

Nazywał się Baczyński

Kochany w rodzinnym domu

Chorowity i utalentowany

Wojna wtargnęła w dorosłość

Wtargnęła w zakochanie

"A Barbara miała srebrne ciało"

Wojenna biografia

Szare Szeregi i podchorążówka

I wokół ten mroczny czas

Czwarty dzień powstania

Plac Teatralny w Warszawie

Tylko 23 lata

"Czy to była kula, synku

Czy to serce pękło?"

Oddanie życia za ojczyznę

Potem jeszcze Barbara

A na koniec Powązki

Romantyczna legenda

I jeszcze tyle nienapisanych wierszy

                                                                                  [Kacper Loter 7a]

Wiersz o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim

Krzysztof Kamil Baczyński

to poeta znany pewnie wszystkim.

Był przedstawicielem Kolumbów pokolenia,

który nie lubił szkoły i do niej chodzenia.

Ten Wielki Polak marzył o karierze ilustratora,

lecz drogę ku temu pokrzyżowała mu wojna.

Studiował polonistykę na Warszawskim Uniwersytecie,

porzucił ją szybko, by pisać poezje.

W czasie okupacji napisał aż cztery tomiki,

i ukazał w nich dramat ludzkiej psychiki.

Bo wojna to niewyobrażalnie wielka jest siła,

która ludzkie wartości niszczyła.

Lecz Krzysztof Baczyński nie dramatyzował,

a przyjaciół w boju o wolność dopingował.

Zagrzewał do walki innych żołnierzy dzielnych,

pisząc o wydarzeniach nadziei pełnych.

Jako podchorąży przyjął pseudonim „Krzyś”,

o czym zapewne już wiecie dziś.

Powstanie Warszawskie zaskoczyło go nagle,

gdy zaczął dopiero rozwijać swe żagle.

I na warszawskim Placu Teatralnym zginął,

lecz wtedy ze swej twórczości już zasłynął.

Prezydent Duda dał mu wielkie odznaczenia,

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia,

za wybitne zasługi dla kraju naszego,

Czcijmy zatem pamięć poety wielkiego!

                                                                                    [Oskar Augustyn 7a]

Walczyli o godne życie

Pamięci Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Nie ma dla nas nadziei, trwa wojna,

Wszystko wokół zniszczone, ludność niespokojna.

Próbujemy walczyć, lecz wróg nas osaczył,

Czy tli się jeszcze nadzieja? Nie- płomień nic nie znaczył.

Jeszcze będzie cudownie, jeszcze będzie normalnie,

Ale czy na pewno, pomyślmy realnie.

Życie jest bezbarwne, pozbawione radości,

Nie wiadomo komu ufać, gdzie szukać miłości.

Chcemy odzyskać godność, wyrwać się z niewoli,

Nie wszystkim się uda uciec z morderczych rąk niedoli.

Jedni odejdą młodo, inni starości dotrwają,

Tylko czy żyć będzie łatwo, czy szczęścia zaznają?

                                                                                                          [Patrycja Wypych 6d]

Przyroda

Piękna przyroda pełznie

biedronka, żuk, gąsienica.

Zobaczymy lasy, rzeki, góry.

Będzie wspaniale i cudownie

wraz z wędrowcami iść w dal.

CHODŹMY!

                                    [Hanna Siemieniec 5a]

Rachunek istnienia

Lecimy pośród chmur

z burzą myśli w głowie.

Co się stanie za chwilę?

Nikt nam tego nie powie.

Szybując w myślach,

natrafiam

na tę jedną.

Przymarzłą, samotną,

tak trudno dostępną.

Co jeśli zginiemy

i nie zdążę wyszeptać słów,

wypalonych w mym sercu?

Jak bardzo go kocham...

nie tylko potrzebuję.

Sama nie wiem czemu,

tak po prostu czuję.

Gdy niebo z trzaskiem

upada na ziemię...

                                                [Milena Duraj 8a]

Nauka o człowieku

Dlaczego się go boisz ?

Czy on ci zagraża ?

Dlaczego się nie otworzysz?

Czy aż tak cię przeraża ?

Dlaczego się przed nim chowasz?

Czy to potwór spod łóżka ?

A może to pająk

wielki jak poduszka ?

Czy to burza

ze złocistymi piorunami ?

Czy dzikie zwierzę ?

A może to człowiek ?

Choć i tak ci nie uwierzę.

                                                      [Oliwia Dandyk 8a]

Historia

Przeszłość

nieustanna

walka o lepsze jutro

chwila niepokoju

strach jakby konieczny

jakiś błysk zza drzewa

resztka nadziei

obrony brak

Przyszłość

chwila refleksji

lepsze życie

dla wielu historia

z rodzinnych portretów

dla innych czas

o którym

nie zapomną…

                                    [Aleksandra Majer 8a]

Droga do przyszłości

Stoję dziś na skraju dróg,

Dróg ku mojej przyszłości.

I chociaż ktoś by mógł

Wskazać mi możliwości.

Kto znajdzie w sobie odwagę

Powiedzieć bez wątpliwości,

Na co zwrócić uwagę

W drodze do dorosłości.

Jaki obrać kierunek,

By potem nie żałować.

Życie stawia warunek:

Nie można nic anulować.

Trudna każda decyzja,

Kiedy są wątpliwości.

Słaba przyszłości wizja

Dążenia do doskonałości.

Osoby mi życzliwe

Chcą pomóc w mej decyzji,

Lecz to jest niemożliwe,

Nie znają mojej wizji.

Jedynie moja mama,

Zawsze wspiera mnie radą.

Lecz teraz muszę sama

Iść życia autostradą.

Dlatego stoję dzisiaj

Na życia rozwidleniu

I czuję, jak czas mija.

Szybko. Jak w okamgnieniu.

                       [Nikola Świerczek 8c]